Hallowa,

Daar zijn we weer na een maand verzuimd te hebben op ons blog. Maar we hebben weer wat te vertellen. We zitten inmiddels op Bali wat eerder is dan gepland. Hebben prachtige mensen leren kennen. Zijn getuige geweest van een gijzeling. Shanna is inmiddels weer verjaard en de lang gekoesterde droom van Shanna om een walvis te spotte is mislukt!

De route tussen Melbourne en Sydney is ons behoorlijk tegen gevallen. De plaatsen waar wij onze bolide lees huis hebben gestalt waren rond uit saai. Veel ouderen op de campgrounds wat niet een probleem hoeft te zijn maar wij hadden zo ons andere verwachtingen van het rondreizen langs de oostkust. Kampvuurtjes alcoholische versnaperingen meiden in korte rokjes mannen die mij jaloers maken dat soort dingen!

Op onze weg naar Sydney kopen we een surfboard om de onwijs hoge golven te trotseren. Het surfen op internet naar informatie ging overigens veel beter dan het daadwerkelijk surfen in de knal blauwe zee maar dat ter zijde. 200 km land inwaarts in Sydney liggen de blue mountains. De blue mountains staan in elke reisgids op elke reiswebsite hoog aangeschreven als een must see. Wij als totaal geen verfijnd reizigers ( waar we achter zijn gekomen de laatste 2 maanden ) twijfelde om dit te skippen en zo snel mogelijk door te rijden naar het tweede deel van de oostkust. Gelukkig deed ons iets besluiten om toch land inwaarts te trekken en zonder spijt. Het was adembenemend zo iets hadden wij in nieuw zeeland absoluut nog niet gezien. De blauwe ecaliptus deeltjes die in de lucht zweefden zorgden voor een blauwe waas tussen de bergen. We hebben hier opnieuw genoten van een prachtige wandeling en uiteraard de three sisters gespot! De stad Sydney slaan we nog even over omdat we later op onze reis nog terug vliegen naar deze stad.

Onderweg naar byron bay merken wij al steeds meer dat er meer jongeren en dus meer leven op de campgrounds te vinden is wat ons zeer aanspreekt. In byron bay zelf hebben wij een heerlijke tijd gehad. Een hippie dorp met een prachtig strand vol met backpackers. Het plan was om op de arts factory te staan (DE plek voor backpackers in byron bay) maar naar een rondje te hebben gelopen over het terrein vonden we dat te massaal en te gehypt overkomen. Typisch Dave en Shanna dan krijgen we jongen mensen met kampvuurtjes fantastisch gitaar spel en drukte is het nog niet goed. 2 km verderop hebben we alsnog een fijn plekje gevonden om ons kamp voor 4 dagen op te zetten waar Shanna haar nieuwe huisdier de hagedis kon voeren. We gingen voor een avondje stappen in byron bay waar we het onverwachte tegen kwamen. Een buiten feestje in een park was niet het onverwachte. Maar de hoeveelheid mensen aan de drugs en de leeftijd van de kinderen zo wil ik ze noemen maakten onze ogen groot van verbazing. Meerdere malen werd ons iets aangeboden door jongens van nog geen 18 jaar. Het mooie gedisciplineerde Australië liep hier toch een deukje op.

Inmiddels hebben we een leuk Engels stel ontmoet. Waar we zo een 1,5 week mee zijn omgetrokken. We hebben samen gesurfd gebarbecued en ze hebben me zelfs aan het huilen gekregen van het lachen. Ook de complimenten die we kregen over ons Engels streelden ons. Na een week in het plaatsje Noosa te hebben gestaan verlaten we de Engelsen en rijden richting Harvey bay waar ons een excursie naar het befaamde Fraser Island staat te wachten.

Op Fraser island wat onder meer in het bezit is van een 75 mile beach hebben we een dag tour gedaan. De bus waarin we zaten had een vierwiel aandrijving wat essentieel is op het eiland want de zandwegen zijn anders niet te berijden. Toen wij het aanbod kregen om in een vliegtuigje het eiland te ontdekken hebben we dat ook zeker gedaan van het zakcentje dat Sinterklaas in onze schoen had gemaild. Een half uur lang vlogen we over de grootste zand duinen de bijzondere meren en boven de zee waarin we de zeeschilpadden konden bewonderen. Na een lange dag (7 uur opgepikt) waren we behoorlijk uitgeput. We kropen vroeg naar ons stulpje om te gaan slapen en ons mentaal voor te bereiden op een lange rit.

Na een rit van 12 uur kwamen we eindelijk aan bij onze bestemming in Airlie beach. Op de campground hing een heerlijke sfeer met allemaal jonge goden zo als wij. Een buiten bioscoop een gezellig barretje en hangmatten dat was waar we aan toe waren. The white sunday's beach is een bekent fenomeen in Australië. Wij waren getipt om een oceaan raft te doen naar de mooie eilanden. De lunch zou goed zijn, mooie plekken om te snorkelen en genoeg ruimte om de befaamde foto's te maken met de shallow tussen de eilanden in. Achteraf klopte de tip en was het zeker een aanrader. Wel wil ik nog als tip mee geven ga niet op de zijkant van de boot zitten. Shanna en ik liepen zo als gewoonlijk op ons elfendertigste naar de boot iedereen had zijn plek inmiddels gevonden. Wij mochten/moesten tegen over elkaar op de rubberen band van de boot zitten. Linker arm een lus om je pols rechter arm goed vast houden aan het touw was het devies. Je raat het natuurlijk al we stuiterde alle kanten op, konden een uur lang weinig genieten van het uitzicht en de rugpijn voelen we nu nog. Op de terug weg zaten wij comfortabel een kwartier voor vertrek in de boot.

9 December, het regende we hadden 8 uur door de woestijn gereden en hebben 21 dode kangoeroes langs de weg geteld en op de camping waren wij letterlijk de enigste mensen. Al met al dus een mooie dag om Shanna haar verjaardag te vieren. Er was nog 1 ding wat deze verjaardag nog leuker kon maken en dat was het cadeau voor Shanna. Met behulp van Tim en Carolina was de boodschap van thuis een groot succes en de tranen van geluk rolden over haar wangen. Iedereen die een boodschap heeft gestuurd nogmaals bedankt.

Na het zwemmen onder een waterval zijn we door gereden naar Cairns wat tevens onze eindbestemming was voor Homie'2. We hadden ook nu weer een tip gekregen met welke encounter we het beste naar het paradijselijke onderwater gebied ter wereld konden gaan (Great Barrier Reef). Inplaats van naar een standaard planton te varen besloten wij met een kleinschalige catamaran naar twee eilandjes in het reef te zeilen. Het is bizar dat er ineens midden in de zee een catamaran het anker uit gooit en zegt spring maar in het water met rond om je alleen maar oceaan en dolfijnen. Zonder angst zetten wij ons duikbril op trekken onze flippers aan en springen zo als gezegd het water in. Na mooi koraal te hebben gezien en bijzondere vissen groot klein waren wij toch een klein beetje teleur gesteld. Het koraal was niet knal rood of knal geel wat wij dus wel in ons hoofd hadden geprint. Maar na een goed georganiseerde lunch hebben wij nog heerlijke rond gedobberd tussen het koraal.

Eindelijk ja eindelijk zit het er op. Althans het camper gedeelte. Het is tijd om terug te vliegen naar Sydney.

Na een vlucht van 3,5uur stond daar de neef van mijn moeder om ons op te halen. Voordat we naar Bali gingen konden wij nog een paar dagen bij komen in het huis van Bart en Debby. Het ontvangst was hartverwarmend en ondanks elkaar nog nooit eerder gezien te hebben voelde het meteen als thuis. Het huis was zelf gebouwd door Bart en was werkelijk waar schitterend een prima plek om even bij te tanken. Het bed waar we in konden slapen voelde hemels en het geluid van de zee zuste ons eenvoudig in slaap. Elke dag stond er een lunch klaar en de kook kunsten van Debby hebben ons aardig verwend in de avond. Ook heb ik mijn belofte in gelost door bij de zus van mijn oma langs te gaan.

Op 17 december zijn wij eerder dan verwacht naar Bali gevlogen. Hier is alles anders. Waar je in Australië met je ogen dicht de weg over kon steken kom je hier ogen te kort. Het zebrapad is tot in tegenoverstelling in ons eigen Nederland hier geen garantie voor veilig oversteken. De neppe Ray-ben zonnebrillen liggen hier op elke hoekje van de straat. En het lokale bier Bintang is erg goedkoop wat zich terug begint te zien aan mijn buik. Bali ligt ons wel een dagje naar de Monkey tempel afsluiten bij een strandtentje in een beanbag om vervolgens af te toppen met een mooie sunset! Wij zijn van uit Seminyak door gereisd naar Ubud wat in centraal Bali ligt. De markt waar afdingen een sport is hebben wij nog wat kleinigheidjes gescoord. Inmiddels zijn we helemaal naar het noorden gereisd genaamd Lovina. Alles is hier een stuk minder toeristisch en dus alles goedkoper!

We zijn er achter dat we geen echte wereld reizigers zijn maar genieten daarin tegen volop van elkaar en de omgeving. Het backpack leven zoals pasta met pesto eten. Voer uit blik. Slapen in hostels dat ligt ons gewoon niet. Naar verwachting komen we dan ook eerder terug dan gepland. En besluiten we om lekker door te gaan met genieten.

Veel liefs en dikke kus!!

Dave & Shanna