Als eerst willen we even zeggen; Wat een leuke reacties allemaal. We lezen ze met groot plezier terug. We hebben al weer flink wat avonturen beleefd en die willen wij graag met jullie delen. Hier bij het gecensureerde verhaal.....

Waar zijn we ook al weer gebleven... Oh ja, in Bay of Island (Paihia) waar het weer goed was en we ons moesten haasten om de catamaran te halen. We gingen namelijk op zoek om onze lievelingsdieren te spotten en met ze te kunnen zwemmen. De bemanning was weer zo vriendelijk zo als iedereen in dit land. De tocht langs de baaitjes en kleine privé eilandjes waar de Bay of island uit bestaat was schitterend. Net zoals het weer, de zon scheen volop en we hadden een prima plekje voorop de catamaran bemachtigd. Badend in de zon en dobberend op het water troffen we daar een grote groep dolfijnen aan. De kapitein vertelde ons dat de dolfijnen ons konden horen als we geluid zouden maken. Dat liet Shanna zich geen twee keer zeggen en begon te fluiten. Het werkte! De dolfijnen kwamen precies waar wij stonden sierlijk rond de boot spelen. Terwijl de dolfijnen hun mooiste sprongen aan ons toonde vermaakte Dave zich kostelijk met de camera in zijn handen. Nu was het tijd om het water in te gaan en onze hartslag zat bijna op 200. Plots veranderde de plannen doordat de baby dolfijntjes op kwamen duiken en ons werd verteld dat er dan absoluut niet met de dolfijnen gezwommen mocht worden. (Lang verhaal waarom dat dan niet mocht). Natuurlijk respecteerden we dit en vonden we het eigenlijk stiekem ook niet zo erg, het water was namelijk 15 graden. Rond het middag uur meren we aan op een privé eilandje en mogen we gaan snorkelen. Ondanks de stralende de zon besluiten we om niet het ijskoude water in te gaan, waardoor ik hem nog normaal kon zien tijdens het plassen.

Het was een dag om niet te vergeten en het zwemmen met wilden dolfijnen moet en zal nog gebeuren.

We verlaten het mooie Bay of island en verkassen als nomaden naar de grootste stad van Nieuw-Zeeland; Auckland, wat overigens niet de hoofdstad is. Onze route van 238km vliegt voor bij en het is genieten, zo wel het uitzicht naast me als voor me. In Auckland aangekomen belanden we bij toeval in een studenten café aan de haven waar het bier ons 2 dollar kost (1,25) en waar de bbq gratis is. Na een paar flesjes Heineken vraagt mijn blaas of hij eindelijk naar de wc mag. Ik zeg tegen Shan dat ik benieuwd ben welke jongen er tegen d'r gaat praten en als ik terug kom staat ze inderdaad met een Russische student te kletsen. We drinken te veel biertjes en ons Engels wordt steeds beter. Dit was de eerste keer sinds een week dat we echt met andere mensen hebben gekletst dan elkaar. Het was een gezellige avond en we lopen terug naar de hoofdstraat van Auckland waar onze campervan genaamd 'Homie' zijn waarde weer heeft bewezen. Door de vele biertjes besluiten we om niet meer te gaan rijden en gooien de parkeermeter vol. Super handig zo'n huis op wielen ook al hebben we geen douche en toilet. Zo creatief als we zijn kan de emmer voor het eerst in gebruik genomen worden als urinoir en onze wasbak werd voor een dag onze douche. De volgende ochtend worden we vroeg gewekt door de werklui en verkassen we naar het zuiden richting Rotorua.

In Rotorua aangekomen besluiten we impulsief om te gaan quad rijden. We zijn net op tijd om de laatste shift mee te pakken en na 2 laps op de oefen baan mogen we de bergen op en de bossen in met onze privé instructiese. Boven op de berg hebben we uitzicht over lake Rotorua wat iets betekent als twee meren. Het uitzicht is adembenemend en een bonus op onze quad expeditie. Voor dat we de bossen in gaan zijn onze pakken nog spier wit. Na smalle weggetjes en modderbaden herken je ons niet meer terug na dat we de bossen uit zijn gekomen. Shanna kwam vast te zitten en ik splashte in een pool waardoor ik een golf modder over me heen kreeg wat eigenlijk wel een hele toffe ervaring was. We hebben ontzetten genoten van het quad rijden en Shanna was zo stoer dat ze zelfs ging jumpen over de hobbels!

Een nieuwe dag. Om half 9 hebben we geboekt om te gaan ziplinen door de bossen van Rotorua. Een klein beetje zenuwen hadden we wel voor de 3 uur lange zweeftocht op 22 meter hoogte zou beginnen. Tot dat wij de 5 jarige Nieuw-Zeelandse Browdy zagen, een super schattig jochie dat met zijn gezin dezelfde tocht zou gaan doen als wij. In het busje moesten wij in ons voorstel rondje ook je superheld melden. En als wij toen hadden geweten dat Browdy zo stoer was dan had ik hem absoluut als mijn superheld genoemd. Wie wilt er uit zijn hand laten eten door een vogel? Browdy stond voor aan! Wie durft als eerste naar de overkant? Browdy stond voor aan! Wie durft er op zijn kop? Browdy deed het! (Oké Shanna ook). Dan waren we overigens een stuk creatiever geweest dan met onze Barbi en Superman, super suf!

We besluiten om van onze eigen lunch af te stappen (crackers met kipfilet en melk) en ergens wat te gaan eten. Na een tip van een local belanden we in een tentje; ciabatta. Je raad het al de broodjes waren heerlijk en het pittoreske hutje zat stampvol. Toch besloot de eigenaar om een praatje met ons te maken. Waar we eerst nog als Russen Zweden en Oostenrijkers werden aangezien kunnen we nu ook de Amerikanen afvinken.

Rotorua staat ook bekend om de lake spa! Dat klinkt voor ons als muziek in de oren. In vulkanisch water wat uit het meer komt, dobberen wij in de 39 graden celcius. We hebben het romantic arrangement geboekt en drie kwartier lang hebben wij een privé pool met uitzicht op Rotorua Lake wat uit verschillende kleuren vulkanisch water bestaat en waar dus ook geen leven in zit. Met de bergen op de achtergrond is dit even een heerlijk rust moment om te beseffen wat voor moois we allemaal aan het doen zijn. Na de drie kwartier genieten en voor het eerst meer dan 1 vierkante meter voor ons zelf te hebben gehad plonzen we ook nog even de publieke baden in. Het is zalig weer en we pikken hier de eerste zonnen stralen in badkleding op, genieten. De lucht overigens rond Rotorua is niet om over naar huis te schrijven maar dat doen we wel. Door de vele natuurlijke hottubs in deze stad stinkt het water wat dus uit lava bestaat enorm. Het is alsof een van je vrienden een zachte heeft laten ontsnappen.

Heerlijk rozig stappen we in de auto om zo een 80 km te rijden naar Taupo. In Taupo gaan we voor het eerst uiteten in een restaurant waar de muziek een tikkeltje te hard stond maar wat na een paar biertjes verder juist wel heel gezellig was. Om dat het weekend is besluiten we een kroeg op te zoeken en belanden we in een club/kroeg (Jantjes verjaardag achtige tent) waar zelfs Dave niet onder doet voor de dans moves. Voor het eerst deze trip zijn we dronken en besluiten we wederom te overnachten op de parkeerplaats. De volgende morgen (vandaag 11 oktober red.) hebben we een heerlijk plekje gevonden aan het grote Lake Taupo. Met een hottub en een prachtig uitzicht besluiten we om Homie hier voor drie dagen te installeren. Al met al hebben we weer aardig wat kilometers en avonturen er op zitten. Vandaag doen we even een dag helemaal niks behalve dan de volgende activiteiten boeken.

Lieve iedereen van thuis zodra we weer nieuwe avonturen hebben brengen we jullie daar natuurlijk meteen van op de hoogte. Keep up the good work met jullie leuke reacties! Het is fijn om iets van thuis te horen :-)

Dikke kus vanuit Taupo Nieuw-Zeeland & oh ja mocht je je af vragen wat we morgen gaan doen.... De keuze is gevallen op SkyDiven!